«آیا به یاد می آوری زمانی را که کودکی بی پیرایه و بازیگوش بودی و با نگاهی سرشار از شگفتی و حیرت به زندگی نگاه می کردی؟ آن روزها زندگی جادویی بود و پر از هیجان. و کوچکترین چیزهای زندگی نیز تو را به وجد می آورد. آن روزها شبنمی را که روی ساقه علفی می دیدی درنگ می کردی و غرق تماشا می شدی. پروانه ای را که در هوا می دیدی به تماشایش می ایستادی ... یادت می آید وقتی برای نخستین بار یکی از دندانهای شیری ات افتاد ذوق زده آن را زیر بالش خود پنهان کردی زیرا معنایش این بود که آن شب فرشته می آید و آن را بر می داردو جایش سکه می گذارد. گوزن شمالی می توانست پرواز کند. پری هایی در باغ بودند. سگ ها و گربه ها مثل آدم ها رفتار می کردند. اسباب بازیها شخصیت داشتند . خوابها تعبیر می شدند و تو می توانستی دست دراز کنی و ستاره ها را بچینی . قلب تو سرشار از شادمانی بود خیال تو هیچ مرزی نمی شناخت و تو باور داشتی زندگی جادویی و شگفت انگیز است! در کودکی بسیاری از ما این احساس دلپذیر را داشتیم که همه چیز خوب است . هر روز بشارت شگفتی ها و ماجراهای تازه است و اینکه هیچ چیز نمی تواند ما را از جادوی خیال انگیز زندگی دور کند اما به مرور که به آدم بزرگها تبدیل شدیم، گرفتار مسئولیت های گوناگون شدیم. با مسائل پیچیده و دشواریهای زندگی مواجه شدیم. ناگهان دنیای جادویی خیالمان رنگ باخت و جادوی خیال انگیز زندگیمان دود شد و به هوا رفت. به همین دلیل است که ما آدم بزرگها تا این حد به دنیای بچه ها علاقه داریم. دلمان می خواهد که به واسطه بودن در کنار بچه ها برای یک لحظه هم که شده باز احساسی را تجربه کنیم که زمانی خود دارای آن بودیم.»

آنچه خواندید بخشی از مقدمه ی کتاب معجزه(magic) اثر راندابرن است. می توانید این کتاب مفید و خواندنی را به صورت pdf تایپ شده، از لینک زیر دانلود کنید.